- در شاخص علمی به چاپ مقاله در مجلات معتبر، موضوع پایان‌نامه، استاد راهنما، دانشگاه محل تحصیل، کنفرانس‌ها، چاپ کتاب معتبر، داشتن نمره زبان، داشتن مهارت کار با نرم‌افزارهای تخصصی رشته و نرم‌افزارهای عمومی تایپ و ارائۀ مطالب، معدل و آماده بودن در دروس تخصصی و پایۀ ارشد و کارشناسی پرداخته می‌شود.
- اگر شخصی مقاله در مجلات معتبر داشته باشد، شانس بالاتری نسبت به بقیه دارد؛ به شرطی که خود شخص در تولید مقاله سهم بسزایی داشته باشد.
- در مورد پاسخ به سوالات علمی که عموماً هم از پایان‌نامه است، عجله نکنید. اول چند ثانیه تمرکز و فکر کنید، بعد پاسخ دهید.
- هر مدرک معتبری دارید همراه داشته باشید. اعم از گواهی شرکت در کنفرانس، ارائۀ مقاله، گواهی شرکت در کارگاه، و یا نمرۀ زبان.
- توان بحث علمی را در خود تقویت کنید. اگر جواب سوالی را نمی‌دانید، سعی نکنید توجیهی برای جواب بیاورید.
- از بیان مسائل و مشکلات زندگی به شدت خودداری کنید. کاملاً و بدون شک حتی اگر نفر اول کنکور باشید، باعث ایجاد دید منفی در مصاحبه‌کنندگان می‌شود.
- دورۀ دکتری، دورۀ مرگ و زندگی نه برای دانشجو، بلکه برای استاد است. اگر استادی دانشجوی ضعیف بردارد، مشکلات زیادی در فارغ‌التحصیل کردن آن خواهد داشت. پس، این تفکر منفی را که اگر تلاش بکنیم، بی‌فایده است -چون اساتید از قبل دانشجویان خود را انتخاب کرده‌اند- از ذهن خود پاک کنید.
- شما باید ثابت کنید که استحقاق قبولی را دارید.
مابقی در ادامه مطالب (فلش زرد رنگ زیر تاریخ درج پست)
- دستاوردهای شما برای مصاحبه‌کنندگان مهم است، نه آرزوهای شما.
- توان پژوهشی و سطح علمی شما مهم‌ترین عامل انتخاب است.
- صداقت داشتن خوب است، اما نه روز مصاحبۀ دکتری! هیچ‌گاه از ضعف‌های خود نگویید.
- تدریس و سوابق تدریس می‌تواند رزومه‌ای قوی برای شما باشد (البته هیچ‌گاه با امتیاز علمی و پژوهشی قابل مقایسه نیست)
- هر چقدر هم که مدرک داشته باشید و دوره‌های مختلف را گذرانده باشید، نمی‌توانید ضعف امتیاز پژوهشی را بپوشانید.
- پوشیدن لباس مناسب و آراسته بودن را فراموش نکنید.
- سعی کنید رشتۀ دکتری خود را متناسب با رشته و پایان‌نامۀ خود انتخاب کنید تا برای سوال «چرا این رشته را انتخاب کردید؟» پاسخ مناسب داشته باشید.
- اشتغال می‌تواند در پذیرش شما تأثیر منفی داشته باشد.
- معدل بالا و عدم توان پاسخ‌گویی به سوالات مصاحبه‌کنندگان باعث ایجاد ابهام در توانایی‌های شما می‌شود.
- پایان‌نامۀ شما می‌تواند نقطۀ قوتی در مصاحبه باشد. بر مطالب آن مسلط باشید و حتی الامکان از آن مقاله‌ای علمی تهیه نمایید.
- از استادان خود توصیه نامه‌ای قوی تهیه کنید.
- در انتخاب مجله جهت انتشارات مقالات خود دقت کنید. مجلات معتبر = رزومۀ قوی‌تر
- در کنفرانس‌های معتبر مقاله ارائه نمایید.
- کتاب تألیف کنید.
- تحقیقات خود را در یک زمینۀ خاص دنبال کنید و شاخه به شاخه نپرید.
- مدرک تسلط کافی بر زبان انگلیسی و یا سایر زبان‌ها را داشته باشید و در آن زبان‌ها مقاله نگارش کنید.
- عدم توانایی خود را توجیه نکنید.
- شکست در مصاحبه پایان همه چیز نیست! تلاش خود را ادامه دهید، رزومه‌سازی کنید و سال‌های بعد دوباره شانس خود را آزمایش کنید.
- اعتماد به نفس داشته باشید.
- دقایق اول مصاحبه، مهم‌ترین لحظات هستند. از قبل خود را برای اولین دقایق آماده کنید؛ زیرا مصاحبه‌کنندگان شما را تنها در دقایق اول ارزیابی خواهند کرد.
- همانطور که دانشجو آزاد است هر دانشگاهی را برای خود انتخاب کند، این حق طبیعی یک استاد است که در انتخاب دانشجو آزاد باشد.
- هر استادی دوست دارد دانشجویی فعال، با انگیزه، دارای روابط اجتماعی قوی، خوش برخورد، صبور، و انتقادپذیر داشته باشد. اینها بیشتر به اخلاق مربوط می‌شود تا علم.
- تکرار می‌کنم: هر دانشجوی دکتری باید چند فاکتور اخلاقی مهم را همیشه با خود داشته باشد: فعال، با انگیزه، صبور، و از همه مهمتر پایبند به اصول اخلاقی مانند رازداری.
- دانشجوی دکتری برای استاد نقش سرباز را دارد برای ارتش. نقش بازیکن فوتبال را دارد برای باشگاه و مربی. باید کامل و تمام وقت در اختیار استاد و دانشگاه باشد (امروزه خیلی‌ها به همین دلیل نمی‌توانند در دانشگاه‌های معتبر و عالی پذیرش بگیرند. این چنین شرطی را ندارید، بهتر است به گزینه‌های دیگر فکر کنید.)
- معمولاً کسانی که با پنهان کردن شرایط فوق به دانشگاه راه پیدا می‌کنند، بعد از یکی دو ترم مشکلاتشان عمیق‌تر می‌گردد.
- مدیریت زمان جلسۀ مصاحبه خیلی مهم است. باید آنقدر اماده بود که در کمتر از 5 دقیقه کلیات پایان‌نامه و مقالۀ چاپ‌شده را به بهترین شکل ممکن ارائه و بیان نمود.
- جلسۀ مصاحبه یک جلسۀ کاملاً رسمی است. از شوخی کردن و کنایه زدن باید اکیداً خودداری کرد.
- اگر پایان‌نامۀ شما بر اساس یک مقاله است، حتما مقاله را همراه داشته باشید و اطلاعاتی راجع به نویسندگان و مجله هم کسب کنید.
- سعی کنید اعضای حاضر در جلسه را به طور کامل از قبل بشناسید و با کلیات زمینه‌های تحقیقاتی آن‌ها آشنا شوید.
- به نظرات دانشجویان دیگر در مورد نحوۀ انتخاب دانشجو در دانشگاه گوش کنید ولی جدی نگیرید. معمولاً برعکس اظهارنظر می‌کنند برای شکست حریفان و بیشتر جنگ روانی راه می‌اندازند.
- سعی کنید نفرات برتر علمی کشور و جهان را در رشتۀ خود به خوبی شناسایی کنید و در مورد آن‌ها اطلاعات جامعی داشته باشید. به شما آرامش می‌دهد.
- برخی دانشگاه‌ها و اساتید آن‌ها مانند باشگاه‌های ورزشی و مربیان آن‌ها با همدیگر در رقابت هستند و در جلسات مصاحبه این مسئله رنگ و بوی خاصی دارد. سعی کنید از قبل با فضای حاکم بر این گونه جریانات به خوبی آشنایی داشته باشید و خونسردی خود را حفظ کنید تا برنده شوید.
- چند سوال رایج در مصاحبه: «انگیزۀ شما برای ادامه تحصیل چی هست؟» «در زمینۀ چه چیزی دوست دارید کار کنید؟» «چرا این دانشگاه را انتخاب کردید؟» «کدام یک از اساتید حاضر در جلسه را نمی‌شناسید؟» «چقدر زبان تخصصی بلد هستید؟» «چقدر زبان عمومی بلد هستید؟» «تا حالا کنفرانس شرکت کردید؟» «مقاله دارید؟» «از تز ارشدتون مقاله استخراج کردید؟» «چند سال پیش و از کجا فارغ‌التحصیل شدید؟»
- جلسۀ مصاحبه یک جلسۀ کاملاً رسمی است. لذا از پوشش مناسب استفاده کنید. دیده شده بعضی‌ها خیلی جلسه را از این لحاظ جدی نمی‌گیرند و تأثیر نامطلوبی روی ارزیابی خواهد داشت.
- بار اضافی با خودتان داخل جلسه نبرید.
- دروس پایه‌ای و اصلی را مثل شب امتحان عمیق دوره کنید.
