اگر قصد دریافت بورسیه را دارید، در ابتدا باید بدانید رقابت سختی در پیش دارید. بنابراین باید بهترین و تأثیرگذارترین رزومه را برای ارائه به دانشگاه آماده کنید تا بتوانید شانس خود را برای دریافت بورسیه افزایش دهید.
یک رزومۀ مرتبط و منظم که به خوبی نوشته شده باشد می‌تواند در هنگام جستجو برای بورسیه بیشترین تأثیر را بگذارد. اکثر دانشگاه‌ها برای اعطای بورسیۀ تحصیلی از متقاضیان انتظار دارند که بتوانند رزومۀ مناسبی ارائه دهند. حتی اگر شما دارای سوابق درخشان تحصیلی یا کاری نیستید به هر حال می‌توانید تمام اطلاعات را صادقانه، دقیق، مرتبط، و منظم در کنار هم قرار دهید و یک رزومۀ قوی بنویسید.
رزومۀ شما باید تاریخچه‌ای از زندگی آکادمیک‌تان باشد که توانایی‌ها، مهارت‌ها، اهداف آینده، و تمام اطلاعاتی که برای گرفتن بورسیه کمک‌تان می‌کند را در بر داشته باشد. یک رزومۀ مناسب برای دریافت بورسیه که به خوبی نوشته شده است باید دارای دلایل انتخاب موضوع تحقیق و مزایای آن، سوابق آکادمیک متقاضی، مقالات منتشرشدۀ متقاضی، تجارب پژوهش، تجربۀ تدریس، جوایز و افتخارات فرد باشد.
در ادامه چند مرحله برای نوشتن یک رزومۀ حرفه‌ای برای گرفتن بورسیه توضیح داده شده است.
تمام اطلاعات لازم را جمع‌آوری کنید:
بهترین روش این است که ابتدا تمام اطلاعات لازم را جمع‌آوری کنید و پس از آن شروع به نوشتن رزومه کنید. یک لیست از تمام مدارک تحصیلی، افتخارات و جوایز خود (در صورت وجود)، دستاوردها، فعالیت‌های فوق برنامه و اطلاعاتی که فکر می‌کنید کمک‌تان کند تهیه کنید. سپس با نگاهی نقادانه رزومۀ خود را بررسی کنید و مواردی که ارزش ذکر کردن دارند را نگه دارید و بقیه را حذف نمایید.
رزومۀ خود را به درستی سازماندهی کنید:
پس از اتمام و جمع‌آوری اطلاعات به‌دست آمده حالا وقت این است که رزومۀ خود را به شکلی حرفه‌ای و هدفمند سازماندهی کنید؛ به این ترتیب که باید روند ذکر کردن موارد به‌صورت نزولی باشد، یعنی موفقیت‌ها و مدارک کسب‌شده را به گونه‌ای در رزومه قرار دهید که کارهای اخیرتان در ابتدای لیست باشد.
اطلاعاتی که باید در رزومه ذکر شوند:
تمام اطلاعات موردنیاز مانند نام کامل، شماره تلفن، آدرس پستی، ایمیل، تاریخ تولد، ملیت، مدارک تحصیلی، معدل مقاطع تحصیلی، زبان‌هایی که به آن‌ها تسلط دارید، مهارت‌های کامپیوتری، فعالیت‌های فوق برنامه، سرگرمی‌ها (تنها آن‌هایی که مرتبط هستند) و یا تجربۀ کار و یا کارآموزی و غیره را ذکر کنید.
ھمچنین می‌توانید اهداف خود و تأثیری را که دریافت بورسیه می‌تواند در به حقیقت پیوستن آنھا داشته باشد را عنوان کنید. اگر به بیانی ساده فقط دنبال به‌دست آوردن بورسیه هستید تا رایگان تحصیل کنید بهتر است آن را عنوان نکنید. از صحبت دربارۀ مسائل شخصی اعم از وضعیت تأهل، وابستگی‌های مذهبی، باور و مواضع سیاسی خود بپرهیزید.
واضح و صادق باشید:
نوشتن یک رزومۀ مزین به مهارت‌های فوق‌العاده، ممکن است وسوسه‌انگیز باشد، ولی برای نوشتن رزومه از مواردی استفاده نکنید که بعد نتوانید صدق آن را ثابت کنید. در هنگام نوشتن مهارت‌هایتان جانب صداقت را رعایت کنید، مهارت‌هایی که ندارید را ذکر نکنید و همچنین از خودتان زیاد تعریف نکنید. شما بورسیه را می‌خواهید، اما اغراق دربارۀ حقیقت یا بیان دستاوردهایی غیر مرتبط با اهدافتان کمکی به به‌دست آوردن بورسیه نمی‌کند.
بررسی نهایی قبل از ارسال:
قبل از ارسال رزومۀ خود آن را بررسی و اطمینان حاصل کنید که تمام اطلاعات مرتبط را ذکر کرده‌اید و رزومه‌تان بدون اشتباه است. اشتباه‌های کوچک تایپی یا گرامری تأثیر بدی می‌گذارند. از همه مهم‌تر از سپردن نگارش رزومۀ خود به دیگران خودداری کنید. حتی اگر خودتان در نوشتن عالی نیستید، به‌صورت آنلاین به جستجوی رزومه‌های بورسیۀ تحصیلی بپردازید و از روی مثال‌ها کپی کنید و در نهایت از شخصی کمک بخواهید که آن را چک کند. همچنین به خاطر داشته باشید رزومه جایی برای نشان دادن مهارت‌های تصویری‌تان نیست! با تمرکز روی اهدافتان ظاهری حرفه‌ای به آن بدهید و از سایز فونت مناسب استفاده کنید.
مابقی در ادامه مطالب
سایت‌های زیادی در اینترنت برای آموزش اصول رزومه‌نویسی راه‌اندازی شده‌اند که می‌توان به پرتال‌های زیر اشاره کرد:
resume-now.comبه دلیل آنکه بسیاری از پذیرش‌های تحصیلی در کشورهای اروپایی، مصاحبۀ مقدماتی قبل از اعلام نتایج پذیرش ندارند و تنها ارزیابی مدارک تحصیلی دانشجویان و ارزشیابی پروندۀ ارسالی آن‌ها ملاک سنجش توانایی متقاضیان می‌باشد، همواره یک رزومۀ خوب می‌تواند به بهترین شکل ممکن، منعکس‌کنندۀ فوری قابلیت‌های فردی و اجتماعی شما به مخاطبان باشد.
نکتۀ 1: شما تصور نداشته باشید که فردی که مؤظف است سالانه صدها پروندۀ تحصیلی دانشجویان از سراسر جهان را بررسی و ارزشیابی کند و در همۀ زمینه‌های علمی هم تخصص ندارد، به ریز نمرات دورۀ کارشناسی یا کارشناسی‌ارشد شما در فلان رشته‌ها توجه کند و مقالاتی که احیاناً شما در زمینۀ تخصصی خود تألیف و منتشر کردید را مانند یک داور ژورنال‌های peer-reviewed مطالعه کند.
اولین موردی که توجه چنین اشخاصی را به خود جلب می‌کند، رزومۀ داوطلب ورود به مقاطع عالی تحصیلی و بررسی مفادی است که در رزومه به آن پرداخته شده است. مثلاً شما اگر استاد پژوهشی کیفی یا کمّی و یا متخصص تحقیقات بنیادین در روش تحقیق باشید و یا در زمینۀ کسب و کارهای دانش‌بنیان دانشگاهی تبحر داشته باشید، اما این موارد را به خوبی در رزومه منعکس نکنید، با فردی که از چنین توانمندی‌هایی بی‌بهره است، تفاوتی نخواهید داشت. این نکته مهمی است که همواره باید در ذهن داشته باشید.
نکتۀ 2: اگر شما یک دورۀ تخصصی در زمینۀ روانشناسی بالینی را در فلان کشور گذرانده‌اید و تحقیقی صورت دادید، لزومی ندارد جزییات کامل این کار را در رزومه منعکس کنید. تنها ذکر نام و مکان و کشوری که دوره را گذرانده‌اید و ارائۀ عنوان دوره و مدت و نتیجۀ کسب‌شده کفایت می‌کند. هیچ وقت رزومۀ خود را با یک مقالۀ علمی یا انشاء دبیرستان اشتباه نگیرید.
نکتۀ 3: رزومۀ موفق رزومه‌ای است که اگر در اختیار فردی که اصلاً شما را نمی‌شناسد قرار گیرد، بتواند با زبان ساده و نثر شیوای رزومه، درک درست و واضحی از قابلیت‌های فردی، علمی، و تجربی شما ظرف چند دقیقه کسب کند. بنابراین هیچ استاندارد و روش خاصی برای نوشتن و تولید رزومه وجود ندارد. تلاش کنید رزومۀ انگلیسی خود را در نهایت، در اختیار یک متخصص زبان قرار داده تا از نظر جمله‌بندی ویرایش کند.
نکتۀ 4: رزومۀ خوب را از تعداد صفحات آن و نگارش ادبی آن تشخیص نمی‌دهند. رزومۀ خوب را رزومه‌ای می‌توان تعریف کرد که بتواند منعکس‌کنندۀ حقیقت‌ها و واقعیت‌های علمی و فردی شما در 1 تا 3 صفحۀ A4 باشد و آینۀ تمام نمای ظرفیت‌های مختلف داوطلب برای دوره/رشته/شغل تقاضاشده به‌طور خلاصه باشد. حتی‌الامکان رزومۀ خود را خود تهیه کرده و از پرداخت هزینه‌های گزاف به مؤسسات سودجو که در این حوزه بسیار هستند، خودداری کنید.
نکتۀ 5: همواره استفاده از تجربۀ افرادی که موفق به اخذ بورسیه‌های عالی، پذیرش‌های تحصیلی و استخدام‌های شغلی در دانشگاه‌ها و شرکت‌های طراز اول دنیا شده‌اند، بهترین راهکار برای ارزشیابی و تصحیح رزومۀ شما هستند. همواره رزومۀ خود را به دانشجویان و اساتید مختلفی برای تصحیح و نظردهی ارائه کنید و به رزومه به‌عنوان ویترین قابلیت‌های خود توجه ویژه‌ای داشته باشید. چون رزومه باید به زبان انگلیسی نوشته شود، استفاده از یک متخصص زبان انگلیسی یا مترجم رسمی برای بررسی نکات گرامی و ادبی رزومۀ شما خالی از لطف نیست.
نکتۀ 6: هیچگاه در نوشتن رزومه اغراق نکنید و بیش از آنچه که توانمندی دارید، ادعا نکنید. همواره برای هر کلمه یا جمله‌ای که در رزومه بیان کرده‌اید، سند مستدلی به رزومۀ خود ضمیمه کنید تا در صورتی که خوانندۀ رزومۀ از شما رفرنس این ادعا را خواست، بتواند آن سند را مشاهده کند. مثلاً ادعای تسلط بر تراشکاری با CNC، تسلط بر Photoshop نیست که شما بخواهید بدون ارائۀ سند و مدرک، آن را در رزومۀ خود بگنجانید.
نکتۀ 7: اگر متن نگارشی رزومۀ شما ضعیف و حاوی اشکالات گرامی و زبانی باشد و هدف خاصی در رزومه دنبال نشده باشد، خواننده که معمولاً فردی با تجربه یا دانشگاهی است، به آماتور بودن شما و سابقۀ کم شما در اپلای کردن برای رشته/شغل موردنظر پی خواهد برد و این ذهنیت بر روی ارزشیابی نهایی شما می‌تواند تأثیر منفی بگذارد. همانند TASK1 بخش نوشتاری آیلتس که بر روی ذهنیت ممتحن آیلتس جهت بررسی TASK2 شما تأثیرگذار خواهد بود. همواره سعی کنید تا مخاطب رزومۀ شما، متوجه شود که با «یک حرفه‌ای» طرف هست نه «یک تازه کار».
نکتۀ 8: شما اگر برای پذیرش دانشگاهی رزومه می‌نویسید، این رزومه قطعاً با رزومه‌هایی که برای تصدی یک شغل در کارخانه نوشته می‌شود، تفاوت خواهد داشت. در رزومۀ دانشگاهی، به موضوعات علمی و آکادمیک و تحقیقاتی تمرکز می‌شود و این مسائل پر رنگ می‌گردند؛ اما در رزومۀ شغلی، بر قابلیت‌های تجربی و سابقۀ کار عملی تمرکز می‌شود و توانایی‌های تحقیقاتی آکادمیک، برجسته نمی‌شود. تفاوت سبک و ساختار رزومه‌نویسی برای اهداف مختلف را در نظر داشته باشید.
نکتۀ 9: به این فکر کنید که اگر بررسی‌کننده رزومۀ شما، فردی بود که فقط 60 ثانیه دوست دارد برای مطالعۀ رزومۀ شما وقت اختصاص دهد، می‌تواند در این محدودۀ زمانی کم، حداقل 70 درصد حرف شما را متوجه شود یا خیر. نوشتن جمله‌های بلند و توضیحات غیرضروری، در واقع به رد شدن رزومۀ شما و در نهایت کاهش شانس شما برای پذیرش کمک می‌کند و فایدۀ دیگری نخواهد داشت. مثلاً اگر در بخش معرفی پس‌زمینۀ تحصیلی خود، نام رشته و دانشگاه و معدل و عنوان پایان‌نامه را ذکر کردید، لزومی ندارد که در بخش پروفایل رزومۀ خود، به این موضوع مجدداً اشاره کنید.
نکتۀ 10: رزومۀ شما نباید مانند کاتالوگ تبلیغاتی، رنگی و نقاشی شده و به قولی بزک شده باشد.
نکتۀ 11: اگر معتقدید که به نرم‌افزار اداری یا مهندسی یا طراحی خاص مسلط هستید، نام دقیق نرم‌افزار، ورژنی که به آن مسلط هستید، و سطح تسلط خود را ذکر کنید و از کلی گویی بپرهیزید. مثلاً نگویید تسلط به نرم‌افزارهای مهندسی شیمی، بگویید مثلاً آشنایی کامل/متوسط/معمولی به Aspen Plus، Olga و غیره.
نکتۀ 12: رزومۀ شما، نامۀ سیاسی نیست که بخواهید از پس پرده سخن بگویید. همه چیز باید شفاف، مختصر، و مفید باشد.
نکتۀ 13: از کلیدواژه‌های رشته و تخصص خود برای دوره یا شغلی که قصد درخواست دارید، در رزومۀ خود استفاده کنید تا مخاطب رزومۀ شما متوجه شود که به scope کاری خود آشنایی دارید و با یک حرفه‌ای طرف است.
نکتۀ 14: این مهم است که در بیان قابلیت‌های فردی و اجتماعی، خود را فعال، خلاق، علاقه‌مند به نوآوری، حامی محیط‌زیست، و طرفدار موسیقی و هنر و کار تیمی نشان دهید. این موارد به ظاهر ساده، تأثیر زیادی در شکل‌گیری ذهنیت مخاطب رزومۀ شما و جمع‌بندی نهایی وی خواهد داشت. البته اگر در رشتۀ تای چی چوان یا جودو یا نقاشی فعال هستید و صاحب گواهی و مدرک، بد نیست که این موضوع را در رزومۀ خود منعکس کنید. حتی اگر برای دکتری هوا-فضا اپلای کرده‌اید یا برای شغل سرپرستی آزمایشگاه شیمی در فلان کشور. هدف مهم نیست، خود را فردی توان‌افزا و فرصت‌آفرین نشان دهید.
نکتۀ 15: تلاش کنید در رزومۀ شما، اعداد و عناوین حرفه‌ای و رسمی به جای شما سخن بگویند. نگویید هشت سال در فلان مرکز یا کارخانه یا شرکت مشغول به کار بوده‌اید. بنویسید مثلاً «سرپرست نظارت بخش ... شرکت/کارخانه ... از ... تا ...»
نکتۀ 16: گزافه‌گویی و استفاده از کلمات قلمبه سلنبه! تنها شانس شما را کاهش می‌دهد.
نکتۀ 17: همواره رزومۀ شما باید حاوی تیترهای اصلی و عناوین فرعی باشد. این تیترها و عناوین را به بهترین شکل انتخاب کنید تا نظر مخاطب رزومۀ شما را به خود جلب کند. مثلاً برای بخش معرفی تحصیلات، ننویسید Degrees، بنویسید Education.
