معمولاً در هنگام ثبت‌نام در یک مجله به‌عنوان نویسندۀ مسئول و یا در بخش معرفی نویسندگان مقاله در صفحۀ Title page مقاله، Affiliation نویسندگان موردنیاز است. Affiliation وابستگی سازمانی نویسندگان را مشخص می‌کند.
برای مثال Affiliation یک استاد از دانشکدۀ مهندسی شیمی دانشگاه تهران بدین شکل خواهد بود:
School of Chemical Engineering, College of Engineering, University of Tehran, Tehran, Iran.
لیست پیش‌رو حاوی اسامی شرکت‌های بین‌المللی مرتبط با رشتۀ مهندسی شیمی به همراه آدرس وب‌سایت و ایمیل آن شرکت‌ها می‌باشد.
آن را می‌توانید از اینجا دریافت نمایید.
Suggest Reviewers: فهرست اسامی داورهای پیشنهادی از طرف نویسندگان برای داوری مقاله ارسال شده است. نویسندگان باید حداقل فهرست اسامی سه داور را با ذکر نام و نام خانوادگی، آدرس ایمیل، و نام دانشگاه/مؤسسۀ تحقیقاتی پیشنهاد دهند. برای برخی مجلات باید فهرست داورهای پیشنهادی در قالب یک فایل جداگانه آپلود شود، ولی برای بیشتر مجلات، در هنگام ارسال، گزینه‌هایی برای وارد کردن مشخصات داوران پیشنهادی قبل از اقدام به ارسال وجود دارد. سردبیر مجله با بررسی داوران پیشنهادی، ممکن است فرد یا افرادی را به‌عنوان داور مقاله انتخاب کند. مزیت ارسال مشخصات داوران این است که سریع‌تر داوران انتخاب می‌شوند و لذا فرآیند داوری مقاله به سرعت آغاز می‌شود.
Oppose Reviewers: افرادی هستند که به دلایلی مایل نیستیم داور مقالۀ ارسالی باشند. این بخش اجباری نبوده و می‌توان کسی را انتخاب نکرد.
ادامۀ تحصیل در خارج از کشور برای افرادی که واجد شرایط زیر هستند می‌تواند توصیۀ منطقی باشد:
1- وضعیت مالی مناسب که دغدغه‌های مالی هزینه‌های دورۀ تحصیلی را کاملاً برطرف سازد؛ مانند هزینۀ ثبت‌نام دانشگاه و هزینه‌های جاری زندگی. در غیر این صورت فرد باید توانایی انجام کارهای دانشجویی را داشته باشد، که می‌تواند تا حدی نامناسب یا سطح پایین باشند؛ مانند شستن ظروف و نظافت در رستوران‌ها و کافه‌ها.
2- افرادی که در مدرسه یا دانشگاه جزء شاگردان نمونه و ممتاز بوده‌اند و یا انگیزه و علاقۀ بسیار بالایی برای مطالعه و امور پژوهشی دارند. در این صورت با توجه به رزومۀ علمی، شانس بورسیه گرفتن بسیار بالایی دارند و می‌توانند تمامی هزینه‌های زندگی و تحصیل خود را به‌طور کامل پوشش دهند.
3- توانایی تحمل دوری از خانواده، دوستان، و آشنایان برای مدت بسیار طولانی (حداقل یک سال).
4- تسلط کامل به مهارت‌های چهارگانۀ زبان انگلیسی.
بزرگ‌ترین دروغ‌هایی که خودمان یا دیگران ما را با آن‌ها گول می‌زنند:
1- زبان شما هر چقدر هم بد باشد، تنها با 2 تا 3 ماه در آن کشور ملسط می‌شود: واقعیت امر این است که حتی با 6 ماه خواندن زبان در ایران، وقتی در بین مردم و به خصوص در کلاس درس خارج از کشور حاضر می‌شوید، تنها 30 تا 40 درصد مکالمات را متوجه خواهید شد و حداقل با گذشت 1 تا 2 سال برای تسلط کامل به زبان تخصصی زمان نیاز است.
2- شما می‌توانید با کار کردن هزینه‌های خود را جبران کنید: شرایط کار برای دانشجویان در کشورهای اروپایی بسیار محدود است و حداکثر می‌توان با کار دانشجویی 40 الی 50 درصد هزینه‌های موجود را پوشش داد و نیاز به کمک مالی خانواده همچنان پا برجا می‌ماند.
3- بعد از اتمام تحصیل به شما اقامت دائم داده خواهد شد: کشورهای اروپایی و آمریکا بعد از سال 2008 قوانین سخت‌گیرانه‌ای را برای اقامت وضع کرده‌اند. در نتیجه در برخی از کشورها نمی‌توان بلافاصله بعد از تحصیل، اقامت گرفت و در برخی موارد تنها چند ماه بعد از اتمام تحصیل فرصت ترک کردن آن کشور را دارید.
ده نکتۀ مهم که برای گرفتن پذیرش باید در نظر داشته باشید:
1- با صرف وقت و انرژی کافی نسبت به کسب تمامی اطلاعات دربارۀ دانشگاه و برنامه‌ای که قصد ادامه تحصیل در آن را دارید، اقدام نمایید. این یک نقطۀ شروع و حیاتی است، و هرگز به‌صورت کورکورانه و سطحی با آن برخورد نکنید! وب‌سایت دانشگاه بهترین و مطمئن‌ترین مرجعی است که باید به دقت آن را مطالعه کرده و به این اطمینان رسید که «این دانشگاه و این برنامۀ تحصیلی همان چیزی است که من می‌خواهم».
2- حتماً سعی کنید که با پرس و جو (ایمیلی یا تلفنی) از کارکنان دفتر پذیرش بین‌الملل دانشگاه، مدیران گروه، اساتید، و دانشجویان بیشترین اطلاعات را کسب نمایید و قبل از هر اقدامی، برای تمامی سوالات و ابهاماتی که دارید پاسخی روشن و قاطع بیابید.
3- همۀ تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد نگذارید! سعی کنید که تعدادی دانشگاه مناسب را به قصد ادامه تحصیل انتخاب نمایید. مطمئن شوید که همۀ این دانشگاه‌ها برای شما مناسب هستند و شما در سطحی قرار دارید که بتوانید از آن‌ها پذیرش بگیرید.
4- تا حد ممکن از گزینۀ اپلای آنلاین استفاده کنید. این گزینه چارچوب مشخصی از مواردی که برای اپلای ضروری هستند را ارائه می‌دهد و شما می‌توانید تمامی آیتم‌ها را تکمیل کنید. این به این خاطر است که بعضاً دوستان فقط از طریق استاد برای گرفتن پذیرش اقدام می‌کنند که در نوع خود می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی شود؛ یک مثال ساده این است که ممکن است مشکلاتی دربارۀ رجیستر شدن اطلاعات شما در سامانۀ پذیرش دانشگاه به‌وجود آید. فراموش نکنید که اساتید پرمشغله هستند و دفاتر مشخص دانشگاه‌ها نسبت به نادیده گرفتن قوانین پذیرش دانشجو حساسیت زیادی نشان می‌دهند!
5- صادق باشید! کسانی که درخواست شما را بررسی می‌کنند، بسیار باتجربه هستند؛ و بنابراین از مبالغه و دروغ بپرهیزید!
6- یکی از ملزومات اپلای داشتن توصیه نامه یا همان Recommendation letter است. از اساتیدی بخواهید این نامه را برای شما بنویسند که شما را به خوبی می‌شناسند، و می‌توانند جزئیات و مستندات دقیقی از توانمندی‌های شما ارائه دهند و در نهایت وقت کافی برای نوشتن این نامه صرف می‌کنند.
7- از دیگر ملزومات اپلای، نوشتن SOP یا Statements of Purpose است. این نامه باید با دقت بالایی نوشته شود؛ چرا که طلایی‌ترین موقعیتی است که شما می‌توانید دربارۀ دانش، توانمندی‌ها، و انگیزۀ خود از اقدام برای گرفتن پذیرش در آن رشته سخن بگویید. تیم داوران به محتوای این نامه بسیار دقت می‌کنند، پس از کپی-پیست‌های کورکورانه به شدت بپرهیزید.
8- اگر لازم است که قبل از پذیرش یا بعد از پیوستن به دانشگاه در آزمون خاصی شرکت نمایید، مطمئن شوید که از آمادگی‌های لازم برخوردارید.
9- اگر مستندات اضافه‌ای دارید (علاوه بر مدارکی که دانشگاه از شما درخواست کرده است) که بیانگر شایستگی‌ها و توامندی‌های شما است، حتماً از آن‌ها استفاده کنید! تا جایی که امکان دارد، سعی کنید که بهترین (و البته صادقانه‌ترین) تصویر از خودتان را به نمایش بگذارید.
10- مراقب تاریخ‌های مهم ثبت‌نام یا همان Deadline باشید و تلاش کنید که زودتر از تاریخ پایانی، همۀ مدارک خواسته‌شده را به دست دانشگاه برسانید.
نویسنده: دکتر مهرداد جلالیان
روش تماس با مجلات و معمولاً با سردبیر مجله (Editor In-chief) یا دفتر هئیت تحریریۀ مجله (Editorial office) یا دبیر اجرایی مجله (Executive editor) با هدف پیگیری وضعیت مقاله‌ای که قبلاً به یک مجله سابمیت شده است، یکی از سوالات نسبتاً شایعی است که مکرراً از پژوهشگران محترم دریافت کرده‌ام. امروز ایمیلی از یکی از اساتید محترم دانشگاه دریافت کردم که گویا مقالۀ ایشان مدتی طولانی است در مجله‌ای در حال بررسی است و گویا هنوز خبری به ایشان در رد یا قبول مقاله اعلام نشده است و ایشان متنی را یادداشت کرده و قبل از ارسال به مجله به اینجانب ارسال کردند تا نظرم را روی متن نامه‌ای که به مجله قرار است ارسال بفرمایند اعلام نمایم. از این فرصت استفاده می‌کنم و با انتشار سوال این پژوهشگر محترم (بدون ذکر نام و حذف مشخصات مقاله و مجله) و در مسیر پاسخ به این سوال، ایده‌هایی برای روش مکاتبه با دبیر اجرایی یا سردبیر مجله در چنین مواردی به پژوهشگران محترم تقدیم می‌کنم.
متن ایمیلی که امروز دریافت کردم، در زیر و با رنگ آبی نوشته شده است. پاسخ من در ادامه با رنگ مشکی آمده است:
جناب آقای دکتر جلالیان
با سلام و عرض ادب، دکتر ...(نام حذف شد)... هستم متخصص ...(عنوان تخصص حذف شد)...، در کارگاه آموزش مقاله نویسی ISI دانشگاه ...(نام دانشگاه حذف شد)... افتخار آشنایی با حضرت‌عالی را داشتم. در صورتی که مقدور باشد می‌خواستم از راهنمایی و نظر جنابعالی در رابطه با نامه‌ای که به سردبیر یک ژورنال نوشته‌ام مطلع شوم. لازم به ذکر است هدف از نوشتن نامه، اطلاع از وضعیت مقالۀ سابمیت‌شده و مرحلۀ رسیدگی به آن می‌باشد. دو سؤال خدمتتان داشتم:
از صرف وقت و توجه شما بی‌نهایت سپاس‌گذارم.
با احترام. دکتر ...(نام حذف شد)...
استادیار بخش ...(نام بخش حذف شد)...، دانشگاه علوم پزشکی ...(نام دانشگاه حذف شد)...
پاسخ به سوال اول:
بدیهی
است که چنین نامه‌ای با هدف مذکور نه تنها رایج است بلکه خیلی زودتر از این‌ها لازم بوده است با مجله
تماس بگیرید. تماس تلفنی هم در برخی موارد که به ایمیل با تأخیر پاسخ داده بشود گزینۀ
خوبی است. در مورد متن
ایمیل هم متن زیر را از سوی استاد محترم به شکل زیر دریافت کرده‌ام که نام سردبیر
مجله و عنوان مقاله و عنوان
مجله را در این متن حذف کرده‌ام.
متن ایمیل ایشان به سردبیر مجله به شرح زیر و به رنگ آبی نوشته شده است. کامنت‌های من درادامه به رنگ مشکی خواهد بود.
Dear Professor AAA,
I am writing to you regarding the article entitled “BBB“ which was submitted in the “CCC” about 9 months ago. Unfortunately, I didn’t receive any E-mail regarding the peer-review procedure. I wish I could know if the article is about to be peer-reviewed or if it wasn’t qualified enough to be published in the journal. I would be grateful if you could kindly inform me about that.
Thank you very much for your time and consideration
Sincerely yours
پاسخ به سوال دوم:
* در سطر اول, ترجیحاً از عنوان پروفسور برای سردبیر یک مجله استفاده نشود، بهتر است حتی اگر ایشان پروفسور باشد، عنوان جایگاه ایشان در مجله مورد خطاب قرار بگیرد؛ یعنی .Editor بنابراین می‌توان گزینه‌های زیر را جایگزین مناسبی دانست:
Dear editor
یا حتی در صورتی که نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه کسی در مجله این ایمیل را دریافت می‌کند، گزینۀ زیر خوب است:
Dear Sir/Madam
* در سطر دوم از متن فوق در شروع محتوای ایمیل، عبارت I am writing to you regarding دیده می‌شود. بهتر است این عبارت به شکل زیر جایگزین شود:
I am writing you regarding
* حتی بهتر است اینطور هم نگارش نشود و به شکل زیر عمل بشود:
I am writing to XXXXX
* در سطر اول به‌جای Which بهتر بود از that استفاده می‌شد. با اینحال کل جمله از نظر من مشکل‌دار است و کلاً باید با یک جملۀ بهتر از این جایگزین بشود. مثلاً چیزی شبیه به این:
Regarding the manuscript entitled "XXX" that was submitted to your journal nine months ago XXXXXX
* عدد 9 به شکل عدد نگارش نشود و به شکل nine نگارش شود.
* جملۀ دوم را که با Unfortunately شروع کرده‌اید، بهتر است با جملات بعدی ادغام کرده و چیزی شبیه زیر را نگارش کنید:
Since I haven't received any response from your journal yet' I would appreciate if you kindly update me with any result of peer review.
* نکتۀ مهمی که در اینجا وجود دارد این است که آیا مقاله را از طریق ایمیل به مجله ارسال کرده‌اید یا از طریق سیستم آنلاین سابمیشن به سایت مجله سامیت شده است؟ در حالت اول حتماً بر روی وب‌سایت مجله دوبل چک بفرمایید که آدرس ایمیل مجله را قبلاً صحیح نگارش کرده باشید و ایمیلی که مقاله را به آنجا ارسال کرده‌اید، ایمیل صحیحی باشد و اشتباه انتخاب نشده و یا بخشی از ایمیل (مثلاً یک حرف آن) اشتباهاً هنگام کپی کردن آن حذف نشده باشد. در حالت دوم خوب است وارد سیستم آنلاین مجله لاگین کرده و همانجا با سردبیر مجله ارتباط برقرار کنید.
* در صورتی که زمان سابمیت کردن مقاله به شما ایمیلی فرستاده باشند و شمارۀ رسیدگی به مقاله‌تان یا شمارۀ رسیدگی یا شمارۀ رفرنس یا شمارۀ مقاله (Manuscript No.) برایتان اختصاص داده باشند، آن را در ایمیل اخیرتان حتماً ذکر کنید که ردیابی مقاله در مجله راحت‌تر شود.
* مدت زمان نه ماه خیلی خیلی طولانی است. بهتر است در زمان سابمیت یک مقاله به یک مجله به اطلاعات مربوط به نویسندگان بر روی وب‌سایت مجله مراجعه بشود و معمولاً مدت زمان متوسط داوری مقالات در آن مجله ذکر شده است. مثلاً ممکن است این زمان یک ماه یا دو ماه یا سه ماه اعلام شده باشد. در این صورت لازم است اگر بعد از یک یا دو ماه خبری نشده باشد، در آن زمان اولین مکاتبه با مجله انجام بشود و این قدر موضوع به درازا نکشد.
* در برخی موارد گاهی مجله فراموش می‌کند مقاله را در مسیر رسیدگی قرار دهد و یا مقاله را گم می‌کنند (حتی در مواردی که سیستم آنلاین سابمیشن داشته باشند هم گاهی فراموش می‌کنند رسیدگی کنند). در چنین مواردی کلاً خوب است اگر آنلاین سابمیشن شده باشد، در یکی دو هفتۀ اول مکرراً به سایت لاگین شوید و بررسی شود که آیا مقاله هنوز در مرحلۀ انتظار برای انتخاب داوران قرار دارد یا آن که به مرحلۀ داوری ارسال شده است؟ اگر مثلاً بعد از دو سهه هفته همچنان در مرحلۀ انتخاب داور باشد، حتماً لازم است آن زمان با مجله مکاتبه بشود و جویای احوال مقاله بشوید تا بلکه سردبیر تنبل مجله سریع‌تر به دنبال انتخاب داور برود و یا اگر به داورانی ایمیل فرستاده است که داوطلب بودن خود برای داوری آن مقاله موردنظر را اعلام کنند و هنوز آن داوران خبری به سردبیر نداده‌اند، سردبیر هم کلاً به فراموشی نسپارد و یادش بیاید که باید در این زمان مجدداً با داوران تماس بگیرد و نظر آن‌ها در مورد موافقت یا عدم موافقت با داوری مقالۀ مربوطه را اعلام کنند. این مورد خاص یکی از شایع‌ترین علل به تأخیر افتادن بی‌دلیل رسیدگی مقالات در مجلات است.
در پایان امیدوارم انتشار این سوال و پاسخی که به آن تقدیم شد، ایده‌های خوبی در مورد رسیدگی و پیگیری مقالات سابمیت‌شده به مجلات داده باشد.
گاهاً برخی از ژورنال‌ها در راهنمای نویسندگان به‌طور مشخص از نویسندۀ مقاله درخواست می‌کنند تا آن‌ها عدم یا وجود تضاد منافع در مقاله را مشخص سازند و همچنین در صورت عدم تضاد منافع مقاله به ژورنال تعهد دهند که این مقاله تضاد منافع ندارد. چنانچه بین منافع نویسندگان و یا منافع نویسنده با سازمان حامی طرح پژوهشی تضاد وجود داشته باشد، اصطلاح تضاد برای آن به‌کار گرفته می‌شود؛ لذا از نویسنده یا نویسندگان انتظار می‌رود منافع چاپ مقاله خود را هم راستا کنند و یا به‌طور مشخص و قبل از چاپ مقاله به افشای تضاد منافع مقاله خود بپردازند.
تضاد منافع به‌عنوان بخشی از اخلاق پژوهش مطرح می‌شود. در واقع از آنجایی که ممکن است در نگارش مقاله چند نفر با هم همکاری داشته باشند و یا مقاله تحت حمایت سازمان یا نهاد خاصی بوده باشد، لازم است تا در خصوص چاپ مقاله در ژورنال خاص و همچنین ترتیب نویسندگان رضایت طرفین موجود باشد.
برخورد ژورنال‌ها با تضاد منافع متفاوت است. برخی از ژورنال‌ها ارسال فرمی تحت عنوان کپی‌رایت یا اظهارنامه و غیره را هنگام ارسال منیواسکریپت ضروری اعلام می‌کنند و بدون این فرم مقاله را وارد فرآیند داوری نمی‌کنند. معمولاً این فرم باید به امضای نویسندۀ مسئول یا همۀ نویسندگان برسد. همچنین از نویسندگان مقاله انتظار می‌رود تا اگر پژوهش خود را تحت حمایت سازمان خاصی انجام داده‌اند، آن را در بخش تقدیر و تشکر مقاله ذکر نمایند. همچنین در این فرم نویسندۀ مسئول باید اذعان کند که مقاله پیش از این در جای دیگری برای چاپ ثبت نشده است و نخواهد شد. جهت جلوگیری از تضاد منافع و مشکلات بعدی، نویسندگان باید به این مطلب در نامه اشاره نمایند.
این فرم ژورنال را از پاسخگویی به اختلافات احتمالی بین نویسندگان مبرا ساخته و به ژورنال اجازه می‌دهد تا سیاست‌های خود را طبق برنامۀ پیش‌بینی‌شده پیش ببرد. لذا از نویسندگان مقاله انتظار می‌رود قبل از ارسال مقاله به توافق منافع برسند.
تضاد منافع در اخلاق پژوهش تفسیر دیگری هم دارد و آن مبین وضعیتی است که منافع شخصی یا اقتصادی بر گزارش‌دهی اصولی و دقیق و شفاف یافته‌های تحقیق ارجیحت می‌یابد و فقط به گزارش گزینشی یافته‌های مورد دلخواه بسنده می‌شود و از بیان یافته‌های چالش‌برانگیز و نابسود (به لحاظ شخصی، حرفه‌ای یا اقتصادی) پرهیز می‌شود. برای نمونه عدم ذکر تاثیرگذاری منفی فعالیت‌‌های ترویجی در یک منطقه و یا اثرات زیست‌محیطی زیانبار یک گونه جدید زراعی!
پایگاه‌های پیشینۀ پژوهش به شما کمک می‌کنند تا از پیشینۀ موضوع پژوهش خود، به ویژه در پایان‌نامه‌ها و رساله‌های انجام‌شده در کشور، آگاهی یابید و از تشابه موضوعی و در نتیجه مردود شدن پایان‌نامه یا رسالتان جلوگیری نمایید.
این پایگاه‌ها به قرار زیر هستند:
1- پایگاه ایراندک (پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران)
2- پایگاه سیکا (سیستم یکپارچۀ کتابخانه‌های دانشگاه آزاد اسلامی)
3- پایگاه سیویلیکا (مقالات علمی کنفرانس و ژورنال)
برخی مجلات هنگام سابمیت مقاله، از نویسندگان مقاله می‌خواهند که حاصل کار خود را به‌صورت تصویری و در قالب فایل چکیدۀ تصویری ارائه نمایند.
چکیدۀ تصویری، خلاصۀ تصویری از یافته‌های اصلی مقاله است. چکیدۀ تصویری به گونه‌ای است که خواننده به آسانی متوجه پیام مطلب و نوشتۀ علمی می‌شود. بنابراین لازم است نویسنده کل جریان پژوهش خود و نتیجۀ آن را در قالب گراف و به‌صورت تصویری و قابل فهم برای خوانندگان ارائه نماید.
چکیدۀ تصویری در فهرست نتایج جستجوی آنلاین، فهرست محتویات آنلاین، و نیز مقالۀ آنلاین نمایش داده خواهد شد؛ اما در فایل PDF مقاله یا نسخۀ چاپی قرار نمی‌گیرد.
در برخی دانشگاه‌ها، ارائۀ چکیدۀ تصویری از پایان‌نامه نیز ضروری است.
به زبان عامیانه، به این نوع کارها، Infographic می‌گویند.
بهترین نرم‌افزاری که بتوانید با آن چکیدۀ تصویری را رسم نمایید، نرم‌افزار گرافیکی Adobe Illustrator می‌باشد که با استفاده از تکنولوژی وکتور خواهید توانست تصاویر خود را رسم نمایید. یادگیری این نرم‌افزار (با وجود گستردگی عظیم آن) ساده و شیرین می‌باشد و لذا فراگیری آن به مهندسان توصیه می‌شود. البته این را هم مدنظر داشته باشید که رسم چکیدۀ تصویری در برخی نرم‌افزارهای تخصصی مانند Aspen کاملاً مردود بوده و حتماً می‌بایست تصویری تحویل مقاله دهید که به‌صورت صنعتی و دو بُعدی کشیده شده نباشد و می‌بایست تصویر رنگی و زیبا و در مواقع لزوم سه بُعدی رسم شده باشد.
